blank

Oğlum ve “Yedi Güzel Adam”

blank

TEODORA DONİ
Oğlum ve "Yedi Güzel Adam"
 
Cumartesi akşamı oğluma, ben az sonra “ Yedi güzel adam” diye bir dizi film başlıyor onu izleyeceğim sorularına biraz ara versen olur mu, dedim. İlk anda şaka yaptığımı sandı sonra dizi hakkında sorular sordu. Anlattıklarım dikkatini çekti ve Cahit Zarifoğlu’nun ismini duyunca; ben de izleyebilir miyim, dedi. Elbette, Zarifoğlu’nun ismini duyduğun için mi izlemek istiyorsun, dedim. Evet, ben de izleyeceğim,dedi. İzledik ve diziyi sevdi. İlginç, Rasim Özdenören ağabey ile bire bir tanıştı ama onu hatırlamıyor.

Oğlum; Cahit Zarifoğlu’nun çocuk kitaplarıyla tanışmadan önce bir gün dil bilgisi çalışırken artık ne dediysem az biraz sinirle bana; tamam senin Türkçe dil bilgin benden çok iyi, kabul ediyorum ama benim de Türkçem senden daha iyi bunu da sen kabul et, demişti.

Sonra oğlum babasının kendisine aldığı Cahit Zarifoğlu’nun çocuk kitaplarını okumaya başladığında, sanırım iki sayfada bir bana gelip anlayamadığı bir kelimeyi daha soruyordu. Sonunda dayanamayıp ona dedim ki, eee hani senin Türkçen çok iyiydi, ne oldu, Zarifoğlu’nun kitapları ile karşılaşıncaya kadar mıydı senin o çok iyi Türkçen…

Aslında okurken biraz zorlansa da çok sevdi Cahit Zarifoğlu’nun çocuk kitaplarını ve benim Türkçe konusundaki sözlerime karşılık; of anne ya, şaka yapmıştım, sen de hiç şakadan anlamıyorsun her şeyi ciddiye alıyorsun, biraz rahat ol, demişti.

Öyle tekrar aklıma geldi bütün bunlar. “Yedi güzel adam “ dizi filminin birinci bölümünü izledikten sonra… Elbette bir kez daha anladım ki okur, yazarın yazdıklarını okuduğu ve anladığı oranda  yazarla  hakiki bir bağ kurmuş  olur.

 

21 Nisan 2014 Pazartesi / teodoradoni.com

 

Share

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir